55 ετών. Οδηγός μηχανής.
23 Αυγούστου 2011, Ηράκλειο Κρήτης.
Ενας ανθρωπος που με εμαθε να αγαπω και να προσφερω εφυγε απο τη ζωη μας αποτομα οταν στις 23-08-11 του εκοψε το νημα της ζωης ενας για μενα "φονιας" διοτι σε ενα γεματο λακουβες δρομο, εκεινος που δεν ειχε καν διπλωμα σε ενα αυτοκινητο που θελεις ειδικες οδηγικες ικανοτητες να το οδηγησεις (πειραγμενο απο τη μανα του μηχανικα) δοκιμαζε ενα εξαρτημα που μολις ειχε βαλει στο αυτοκινητο του και με πολυ μεγαλη ταχυτητα εφυγε απο την πορεια του και εμβολισε τον ανθρωπο μας!!!
Τον εμβολισε με απιστευτη ταχυτητα ενω ανεβαινε στο ρευμα του κανονικα με το μηχανακι και φορώντας το κρανος του. Η συγκρουση ηταν τετοια που ο πατερας μου εκτιναχθηκε πολλα μετρα μακρυα με αποτελεσμα να βρει φρικτο θανατο!!!
Δυστυχως μεχρι να ειδοποιηθουμε, μεχρι να παμε στο νοσοκομειο για να αναγνωρισουμε τον μπαμπα μου ειχε ηδη βγει απο τα κρατητηρια λες και σκοτωσε ενα γατακι στο δρομο. Δεν τον ειδαμε ποτε εως ότου ξεκινησαν τα δικαστηρια...
Εγιναν τα πρωτα δικαστηρια οσον αφορα το αστικο κομματι, φανηκε και στους δικαστες τι ανθρωπος ηταν διοτι ολο εφασκε κ αντέφασκε! Παρολαυτα δικαιωθηκε η ψυχουλα του με το να ακουσουμε ενοχος, ομως τα χρηματα που πηραμε αναλογα ο καθενας μας απο την ασφαλιστικη ειναι κατι το οποιο δεν μπορεις να το πεις δικαιοσυνη οταν την ίδια στιγμή του επιτρεπεις να βγαζει διπλωμα για να ξαναοδηγησει! Και αφου διπλοσφραγισε ψυχες και σπιτια και μοιρασε τοσο βαθυ πονο να κυκλοφορει ελευθερος γνωριζοντας τα τοσα ψεματα που έχει πεί για να τη σκαπουλαρει!
Να σημειωσετε πως εφτιαξε και οδηγει το ιδιο αυτοκινητο που βαφτηκε με αιμα και κυκλοφορει!
Εκκρεμει ακομα το ποινικο δικαστηριο που ειναι περιπου τον Απριλιο του 2017.
Τελος να σας πω πως ο μπαμπας μου ηταν η πρωτη μερα που ειχε βγει στη συνταξη ενας ανθρωπος που ειχε ορφανεψει απο παιδακι, μεγαλωσε τις αδερφες του, εκανε οικογενεια δουλευε και μας εχτισε σπιτια με τα δυο του χερακια, δεν εζησε τιποτα και μονο προσφερε σε ολους οχι μονο στην οικογενεια του μολις ειπε την ιδια μερα τωρα θα απολαυσω τα εγγονια μου δε προλαβε ουτε ενα να χαρει καθως εγω ημουν εγκυος και τα αλλα μολις μηνων οποτε εφυγε και εχασε τοσες χαρες αλλα χασαμε και μεις τα παντα... δε συνηθιζετε ο πονος αυτος, δεν ηρεμει με τον καιρο ειναι αδικος και δεν μπορεις να το δεχτεις με τιποτα!!!!
Τσαγκαρίδη Τζωρτζίνα
Τα θύματα των τροχαίων είναι ΠΡΟΣΩΠΑ - ΟΧΙ αριθμοί
Για μας και ένας μόνο άνθρωπος που χάνεται ή χάνει ικανότητές του έχει σημασία. Ο πόνος παραμένει ο ίδιος και δεν είναι μετρήσιμος από καμιά στατιστική.
